Նախորդ թողարկումում “Լուսանցք”-ն անդրադարձել էր “Անտարես” հրատարակչության “Երեխաներին սեքսի մասին” գրքի գովազդին, որն իրականացնում էր ՀՅԴ-ական “Երկիր մեդիա” հեռուստաընկերությունը՝ որպես “Ամանորյա նվեր”:
Արձագանքներից պարզ դարձավ, որ եթե հեռուստաընկերության պատասխանատուները կարծես թե զղջացել են, ապա հրատարակչության պատասխանատուներից ոմանք հոխորտացել են, թե իրենք հետամնացների հետ գործ չունեն եւ հրատարակել են դաստիարակիչ գիրք երեխաների համար: Թե 10-13 տարեկան հայուհի աղջնակը ինչու՞ պիտի ծանոթանա “անվտանգ սեքսի” հետ եւ դեռ պաշտպանվի, որ աբորտ չանի… թողնում ենք “գերզարգացած” հրատարակիչների խղճին:
Եթե ամերիկաներում կամ եվրոպաներում, նույնիսկ ռուսաստաններում 10-13 տարեկան աղջիկները ինչ-որ անասնական կրքեր են սովորում իրենց մեծահասակներից եւ մի քանի անգամ աբորտ արած են լինում, քանի որ “աղջիկ մնալը պրեստիժնի չէ”, դա մեզ եւ, առհասարակ, մարդկային տեսակին չի վերաբերում: Իսկ եթե մեզանում ոմանց վերաբերում է, ապա թող միայն իրենց երեխաների “անվտանգ սեքսով” հրապարակայնորեն զբաղվեն……
Քավ լիցի, մենք կողմնակից ենք սեռական ճիշտ դաստիարակություն ստանալուն, սակայն ոչ հրապարակավ ու երեխաների բարոյական հոգեկերտվածքը ապականելու հաշվին: Այո՛, դպրոցում էլ, տանն էլ, բայց` երեխային հասկանալի եւ ընկալելի ձեւերով: Այլապես հրատարակիչներից ոմանց թվում է, թե երեխաները սեքսի հետեւանք են, սրանց ասենք, որ երեխաները սիրո եւ սեռական հարաբերությունների արդյունք են, իսկ սեքսի հետեւանքները կամ աբորտի “կադրեր” են դառնում, կամ էլ` ապօրինի զավակներ հիմնականում: Եթե հայկական սեր բառը ոմանք փոխարինել են օտար սեքս բառով, ապա թող սեքսվեն ինչքան ուզում են, բայց մարդկանցից հեռու:
Թե չէ անասուններն էլ են փողոցներում մեկ-մեկ սեքսվում` թքած ունենալով մարդկանց վրա… Սա գոնե հասկանալի է…
Մեր ընթերցողները կհիշեն, որ ժամանակին էլ անդրադարձել էինք ՀՀ դպրոցներում փորձարարական ձեւով (անմեղ բառ են ընտրել եվրապապաներն ու նրանց հայաստանյան հոգեզավակները) ուսուցանվող “Սեռական դաստիարակություն” դասագրքին, որում 4-րդ դասարանի երեխաներին ամենաանպատկառ նկարներով (էն էլ գունավո՜ր) բացատրվում էր, թե ինչը ոնց եւ որից հետո պետք է անել, նույնիսկ “գերզարգացած” (դե՜, ոչ հետամնաց, էլի) ձեւով հատուկ նշվում էր, թե բալի՜կ ջան, եթե կողքիդ նստածը “գալուբոյ” է կամ “լեզբի”, ապա դու նրան մի նեղացրու, այլ հասկացիր (իմա՝ ընդառաջիր)……
Վերոնշյալ հրատարակիչներին առաջարկում ենք այս գիրքն էլ արտատպել ու գովազդել եւ հատկապես նկարները մեծ-մեծ ցուցադրել… գուցե դրանից հետո մի կերպ կհանգստանան ոմանք ու իրենց երեխաները:
Երբ այս օրերին քննարկվում է հեռուստաեթերը “աղբից մաքրելու” քաղաքականությունը, ապա պետք է քննարկել նաեւ երկիրը նմանօրինակ աղբից ու աղբ արտադրողներից մաքրելու խնդիրը…
Նարե Մշեցյան
”Լուսանցք”Թիվ 136, փետրվարի 12 — 18, 2010թ.
ՎԱՀԱԳՆԱԿԱՆՉ 
Թողնել մեկնաբանություն